آموزش پزشکی مبتنی بر شواهد و مهارت ارایه و کیفیت گزارش صبحگاهی دانشجویان پزشکی (یک مطالعه اقدام‌پژوهی)

زمینه و هدف: گزارش صبحگاهی از جمله روش‌های رایج، مفید و ارزشمند آموزش بالینی در سطح دنیا محسوب می‌شود. این روش هنگامی که بر مبنای پزشکی مبتنی بر شواهد (‏Evidence-based medicine‏ یا ‏EBM‏) ‏اجرا گردد، نقش مؤثرتری در یادگیری دانشجویان پزشکی ایفا می‌نماید. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش EBM بر مهارت ارایه و کیفیت گزارش صبحگاهی از دیدگاه دانشجویان پزشکی انجام شد. روش کار: این مطالعه به صورت تحقیق در عملیات بود و 80 نفر به روش نمونه‌گیری آسان، از بین کارورزان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شاهرود انتخاب شدند و در کارگاه سه روزه آشنایی با EBM با تأکید بر چگونگی ارایه گزارش صبحگاهی شرکت نمودند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسش‌نامه پژوهشگر ساخته‌ای بود که اعتبار آن با نظر متخصصان و پایایی آن با محاسبه ضریب Cronbach¢s alpha مورد تأیید قرار گرفت. پرسش‌نامه قبل از شروع و بعد از اجرای پژوهش در اختیار دانشجویان قرار داده شد و نتایج دو مرحله با هم مقایسه گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های 2c و t در نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: از 80 کارورز شرکت کننده در طرح، 22 نفر (‏5/27 درصد) مذکر و بقیه مؤنث بودند. میانگین دوره کارورزی گذرانده شده توسط کارورزان 5/6 ± 5/10 ماه (با دامنه 3-16 ماه) بود. میانگین امتیاز کیفیت گزارش صبحگاهی به طور معنی‌داری از 6/25 ± 3/90 در شروع مطالعه به 3/30 ± 8/132 افزایش یافت (001/0 = P). تغییرات معنی‌داری در امکانات اینترنت پرسرعت، امکانات رایانه‌ای و به روز شدن منابع علمی جدید و در دسترس، میانگین تعداد کارورزان شرکت کننده در جلسه، میانگین حضور تعداد آنکال‌های شب قبل، شرکت منظم استادان، شرکت منظم کارورزان، شرکت منظم و به موقع گرداننده بحث، میزان شرکت فعال کارورزان در بحث، نقش مؤثر استادان حاضر در جلسه، چگونگی انتخاب بیماران، چگونگی بحث در خصوص قسمت‌های مختلف بیمار، پیگیری بیماران معرفی شده قبلی و نقش مثبت مدیران گروه‌ها قبل و بعد از آموزش EBM مشاهده شد. نتیجه‌گیری: برگزاری گزارش‌های صبحگاهی بر اساس EBM در دوره کارورزی در این دانشگاه، در حد مطلوبی بود و می‌تواند به شکل مؤثری منجر به ارتقای کیفیت آموزش، حضور منظم و مفیدتر استادان به ویژه متخصصان آنکال، شرکت فعال‌تر دانشجویان در بحث‌های گروهی و در نتیجه، ارتقای آموزش مراقبت‌ها و به روزتر شدن اطلاعات استادان بالینی ‌گردد، اما به دلیل شناخت ناکافی دانشجویان و برخی از استادان از روش استفاده از EBM، تشکیل کلاس‌های آموزشی در این خصوص برای استادان و دانشجویان ضروری به نظر می‌رسد.